زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

لحاظ خاص





تصوّر معنای جزئی معیّن توسط واضع هنگام وضع است.


۱ - توضیح



لحاظ خاص، مقابل لحاظ عام بوده و عبارت است از تصور معنای جزئی توسط واضع در هنگام وضع و التفات نفس وی به آن، برای برقرار نمودن رابطه وضعی بین لفظ و آن معنا ؛ برای مثال، در وضع اعلام شخصی مانند «زید»، واضع، لفظ زید را تصور کرده و معنای انسان خاص را نیز به ذهن می‌آورد، آن گاه لفظ را برای آن معنا وضع می‌کند، که در این جا لحاظ معنای انسان خاص، لحاظ خاص می‌باشد.
[۳] مباحث اصولی، فاضل لنکرانی، محمد، ص۲۳۹.
[۴] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۶.
[۵] کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۵۲.
[۶] فرهنگ اصطلاحات اصولی، مختاری مازندرانی، محمد حسین، ص۲۶۸.


۲ - پانویس


 
۱. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۲۱.    
۲. اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص (۲۸۸-۲۸۷).    
۳. مباحث اصولی، فاضل لنکرانی، محمد، ص۲۳۹.
۴. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۶.
۵. کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۵۲.
۶. فرهنگ اصطلاحات اصولی، مختاری مازندرانی، محمد حسین، ص۲۶۸.


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۶۹، برگرفته از مقاله «لحاظ خاص»۶۶۹    

رده‌های این صفحه : لحاظ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.